အမရပူရျမိဳ. ေတာင္ၿမိဳ႕ ဟုေခၚေသာ အမရပူရ ၿမိဳ႕သည္ မႏၲေေလး ၿမိဳ႕မွ ေတာဘင္က္ ၁၁ ကီလုိမီတာ အကြာတြင္ ရွိေပသည္။ မႏၲေလးမွ ေအနာက္ဖက္ စစ္ကိုင္းတိုင္းသို႔ သြားရာလမ္း အျဖစ္သာမက ရန္ကုန္ - မႏၲေလး အမွတ္(၂)လမ္းမႀကီး ႏွင့္ပါ ခ်ိတ္ဆက္ တ္ရညွိသည့္ အတြက္ သြားလာေရးလြယ္ကူသည္။ ထို႔ျပင္ ျမစ္ႀကီးနား-မႏၲေလး မီးရထားလမ္း ျဖတ္သန္းရာ ေဒသ လည္း ျဖစ္ေပသည္။ အမရပူရၿမိဳ႕၏ အဓိပၸါယ္မွာ မရ=ေသျခင္း၊ အမရ=ေမသျခင္း၊ ပူရ=ၿမိဳ႕ ျဖစ္၍ ေမေသသာၿမိဳ႕ ျဖစ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အသ္ရကွည္ ေသာ အဖိုးအဖြားမ်ားစြာ ေနထိုင္ၾကသည္ကို ေတြ႕ေရပသည္။
ထုိအရပ္တြင္ေနထိုင္ေသာ အိမ္ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားသည္ ယက္ကန္းစင္ ကိုယ္စီရွိၾေကပသည္။ ထို့ေၾကာင့္ အမရပူရၿမိ္ဳ႕သည္ ျမန္မာျပည္တြင္ ရက္ကန္းၿမိဳ႕အျဖစ္ တစင္ားေလာက္ေသာ ၿမိဳ႕လည္းျဖစ္ေပသည္။ တစ္ၿမိဳ႕လံုးနီး ပါး ရက္ကန္းအတတ္ကို တတ္ၾကၿပီး ေဆာင္းဒါး ရက္ကန္းေက်ာင္းလည္း ဖြင့္လွစ္ထားသည္။ ပိုးထည္လုပ္ငန္း၊ ခ်ည္ထည္လုပ္ငန္းမ်ား အဓိက စီးပြားေရးအျဖစ္ လုပ္ကိုင ္ၾကပါသည္။ ေတာသင္မန္အင္း၊ တက္ေသးအင္းမ်ား တ္ရညွိ၍ အင္းလုပ္ငန္းမ်ားျဖင့္လည္း စီးပြားရွာၾေကလသည္။ ေဆးရြက္ႀကီး ေဆးေပါင္း႐ံုမ်ာ းလည္း ရွိ၍ ေဆးေပါင္းေသာ လုပ္ငန္းလည္းရွိသည္။
အမရပူရ၊ေခၚ ေတာင္ၿမိဳ႕ က လြန္းရာေက်ာ္ ပိုးႀကီး ခ်ိတ္ ေတြဟာ ကမၻာသိ ျမန္မာ့ ႐ိုးရာ ယဥ္ေက်းမႈ ပြဲေန ပြဲထုိင္ ၀တ္စံု ျဖစ္ပါတယ္။ ပိုးၾကီးခ်ိတ္ အထည္မ်ားမွာ အဆင္ႏွင့္ အရည္ေအသြး လ္ရကာေအပၚ မူတည္ၿပီး ေစ်းႏႈန္း က်ပ္ေသာင္းဂဏန္းမွ သိန္းဂဏန္းအထိ ရွိပါတယ္။ ရန္ကုန္ ေစ်းကြက္တြင္ ေရာင္းခ်ေေနသာ ပိုးထည္ႏွင့္ ပိုးခ်ိတ္ထည္မ်ားကို မႏၱေလး၊ အမရပူရ၊ မံုရြာႏွင့္ ေဒသမ်ားမွ တုိ္ရကိုက္ မွာယူ ေရာင္းခ်ၾကပါတယ္။ ထို.ေၾကာင့္ အမရပူရ၏ ေယန႔၀င္ေငြပဓာနဇာစ္ျမစ္မွာ ယက္ကန္းလုပ္ငန္း ပင္ျဖစ္ ေပသည္။ ျမန္မာ့ ႐ုိးရာ အလွဴ မဂၤလာ ဧည့္ခံပြဲ ေတြမွာ ျမန္မာ့ ႐ိုးရာ ပုိးထည္ ေတြနဲ႕မွ ပြဲ၀တင္ယ္၊ပြဲလယ္တင့္ တယ္ ဆုိတာ က်မတို.ျမန္မာ လူမ်ိဳးတုိင္းရဲ႕ ခံယူခ်က္တစ္ခုပါ။ ပိုးထည္မွာ ခ်ိတ္လုိင္းနဲ႕ ပုိးေျပာလင္ုိင္း ရယ္လုိ႕ ႏွစ္မ်ိဳး ခြဲလုိ႕ ရပါတယ္။ ရိုးရာ ၾကီဳးၾကီး ပုိးခ်ိတ္ကို သတုိ႕သမီး၊ အလွဴ႕အမ စတဲ့ ကာယကံရွင္ ေတြ အ၀တ္မ်ားၿပီး၊ ပိုးေျဗာင္ ေတြကို ပြဲသြား ပြဲလာ ေတြက ၀တ္ဆတင္ာ မႏၱေလးမွာ ရိုးရာမပ်က္ ေခတ္စားလွ်က္ပါပဲ။
ခ်စ္္စဖြယ္ ပဲြသံုးအခ်ိပ္ထမီႏွင့္ ပုဆိုးမ်ားကုိ ခ်ည္မွယက္၍ရႏိုင္သလို ပိုးမွလည္း ယ္ရကႏိုင္ၿပီး၊ဘ ဲြ႔ယူမယ့္ ေမာမင္ယ္ေတြ၊ မဂၤလာ ေဆာမင္ယ့္သတုိ႔သား၊ သတို႔သမီးေတြ၊ မဂၤလာပဲြ နဲ႔ တျခားဧည့္ခံပြဲအခမ္းအ နား ေတြြ ၊ ၿမန္မာ ရု္ရပွမင္င္းသားမင္းသမီးေတြရဲ့ ႏွစ္စဥ္ အကယ္ဒမီဆုေပးပြဲအခန္းအနား အစရွိသည့္ ပဲြလမ္း သဘမင္်ားတြင္ လြန္းရာေက်ာ္ ပိုးႀကီးခ်ိတ္မ်ားကုိ ၾကိဳတမင္ွာယူၾကၿပီး ကုိယ့္စိတ္ ၾကိဳက္အဆင္ ဒီဇိုင္းလွလွေလးမ်ားကုိ ေအာ္ဒါမွာ ယူၾကပါတယ္။ သ႑ာန္အဆင္းက ရွင္းရွင္းေလးျဖစ္လင့္ကစားလြန္း တ္ရစာသြားႏွင့္ ခတ္ၾကတဲ့အတြက္ တစ္ကြင္းကို ႏွေစ္လလာက္ ခတ္ယူရၿခင္းေၾကာင့္ ၾကိဳတမင္ွာယူၿခင္း ကကိ္ုယ့္စိတ္ၾကိဳက္ အဆဒင္ီဇိုင္း အသစ္ကုိ ေရစပါတယ္။
ေခတ္မွီ အ၀တ္ အစားေတြ၊ ႏိုငင္ံ တကာ ဖ္ရကွင္ေတြ ဘယ္လိုပဲ ေခတ္စားစား၊ ၀မ္းတြင္းၿမိဳ႕က ပုဆိုး ေတြထက္၊ အမရပူရၿမိဳ႕က ရက္ကန္းထည္ ေတြထက္ ပုိၿပီး တာမသြား ႏုိပင္ါဘူး။ က်မတို.ျမန္မာ လူမ်ိဳး ေတြေကတာ့ ႐ိုးရာ ပုဆုိး၊ လံုခ်ည္ ၀တ္္ဆင္ၾကတဲ့ သူေတြမို႕ ဘယ္လုိ ေခတ္ေရွ႕ေျပးတဲ့ ကာလမွာ ျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာ့ ႐ုိးရာ ၀တ္စံုေတြ တိမ္ေကာ သြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အသစ္ အဆန္းကို ခံုမင္ၿပီး ေခါင္းေကန ေျခဖ်ား အထိ ဖ္ရကွင္ က်တာ၊ စတိုလင္္၊ စမတ္ က်တာကို ေရြးခ်ယ္ ၀တ္ဆင္ လာၾကတဲ့ ဒီေန႕ေခတ္ လူငယ္ ေတြရဲ႕ ေတာင္းဆုိမႈကုိ ျဖည့္ဆည္း ႏုိဖင္ုိ႕ အတြက္ ျမန္မာ့ ႐ုိးရာ ယက္ကန္းထည္ ေတြ ကလည္း ေရွး႐ုိး အတုိင္း မဟုတ္ ေတာ့ဘဲ အျပင္ အဆင္၊ ဒီဇုိင္း၊ စိတ္ကူး စိတ္သန္းေတြ ဆန္းသစ္ တီထြင္ လာၾကပါ တယ္။ ၿမန္မာ့႐ုိးရာ ပိုးထည္နဲ့ခ်ည္ထည္ ေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳး ဆန္းသစ္ လာၿပီး ဒီဇုိင္း ေတြလည္း ရာသီ အလုိက္ ေပၚထြက္ လာၾက ပါတယ္။ႏုိငင္ံျခားသား ေတြက လည္းၿမန္မာ့ ရိုးရာ ခ်ည္ထည္မ်ားကုိ ၀ယ္ယူ အားေပးေလ့ ရွိၾကပါတယ္။ထုိ. ေၾကင့္ အမရပူရၿမိဳ.သည္ ႏိုငင္ံၿခားခရီး သြားလုပ္ငန္းမ်ား က စံၿေပနရာတစ္ခုအၿဖစ္ သတ္မွတ္၍ ႏိုငင္ံျခား သားမ်ား ၊ ကမၻာလႇည့္ ခရီးသြားမ်ား လိုက္လံပို.ေဆာင္ ေပးေသာေနရာတစ္ခု ၿဖစ္ပါတယ္။
မႏၲေလးတိုင္း အမရပူရၿမိဳ႕နယ္ ရႇိ ထရင္ွားေသာေနရာတ စ္ခုမွာ သာသနာ့ပ်ိဳးခင္း ပရိယတၱိစာ သင္ တုိက္ႀကီး ၿဖစ္ေသာ မဟာဂႏၶာ႐ံု ေက်ာင္းတိုက္ၿဖစ္ၿပီး ၊ ေက်ာင္းတုိက္ ၏ဖြဲ႕စည္းပံုစနစ္က်မႈ၊ စည္းကမ္း လိုက္နာ မႈ ႏႇင့္ ေက်ာင္းတိုက္ကို စတင္ တည္ေထာင္ေသာ ဆရာေတာ္ အရွဇင္နကာဘိ၀ံသ၏ ဂုဏ္သတင္း တုိ႔ ေၾကာင့္ ၊ ေက်ာင္းတိုက္သို.ေန.စဥ္ႏိုငင္ံၿခားသားဦးေရပွ်မ္းမွ် ၅၀ေက်ာ္ လာေရာက္ ေလ့့လာ ၾက ေလ့ ရွိပါ တယ္။
မႏၱေလးတုိင္း အမရပူရၿမိဳ႕မွာရွိတဲ႔ ေတာသင္မန္အင္းက၊ ဦးပိန္တံတားဟာ မႏၱေလးၿမိဳ.ရဲ. နုိငင္ံၿခားခရီး သြားေတြအၾကား၊ ထရင္ွား တဲ့ေနရာ ထဲကတခုအပါ၀င္ၿဖစ ္ပါတယ္။ အမရပူရၿမိဳ႕ေဟာင္း ႏွင့္ရတနာပံု တကၠသိုလ္ကို ဆက္သြယ္ တည္ေဆာက္ထားသည့္ ဦးပိန္တံတားသည္ ျမန္မာႏွင့္ ကမာၻေက်ာ္ ရႈခင္းေကာင္းတစ္ခု၊ အပန္းေျေဖလ့လာရန္ေနရာတစ္ခုအျဖစ္ ေက်ာ္ၾကားေပသည္။မႏၱေလး ၿမိဳ႔မွ ဆုိင္ ကယ္နဲ႔ သြားရနင္ာရီ၀က္ထက္ပုိေမမာင္းရပါဘူး၊
ဦးပိန္တံတား ဟာ ၁.၂ ကီလုိမိတာ ရွည္ၿပီး ကမာၱအရွည္ဆံုး ကြ်န္းသစ္တံတား ၿဖစ္ပါတယ္။ သကၠရာဇ္ ၁၂၁၁ ခုႏွစ္ ပုဂံမင္းလက္ထက္ အမရပူရျမိဳ႔၀န္ ဘုိဆင္ပ္၏ ျမိဳ႔စာေရး ဦးပိန္တည္ေဆာက္ခဲ့ေသာ ေၾကာင့္ ဦးပိန္တံတားဟု အမည္တြသင္ည္။တံတားေဆာက္လုပ္ေသာႏွစ္ကို အင္းက ေအာ္အာ ေဆာက္လုပ္ခါ (၁၂၁၁)ဟု၎၊ ၿပီးစီးသည့္ႏွစ္ကို အင္းေကအာ္ညီး ေဆာက္လုပ္ၿပီး (၁၂၁၃)ဟုလည္း မွတ္သားထားၾကသည္။တံတားၿပီးစီးစက တိုင္ေပါင္း ၉၈၄-တိုင္၊ အခန္းေပါင္း ၄၈၂-ခန္းရွိခဲ့သည္။ တံတား အရွည္မွာ (၃၉၇၆)ေပ ရွည္ေၾကာင္းကုိ သမိုင္းတြင္ေရးသားေဖာ္ၿပ ထားခဲ့ၾကပါသည္။
ဒုတိယကမာၻစစ္အၿပီးတြင္ ျမစ္ေရႀကီးမႈေၾကာင့္ တံတားေရျမႇဳပ္ကာ အခန္းအခ်ဳိ႕ ပ်က္စီးသြားခဲ့ရာ အမရပူရအမတ္ ဦးဘသီက ျပန္လည္ျပဆင္ခင္ဲ့သည္။ ၁၉၇၃-ခုႏွစ္ကလည္း အခန္းရွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ေေရမ်ာသြားခဲ့သည္။ ထိုစဥ္က မဟာဂႏၶာ႐ံုဆရာေတာ္ အရွဇင္နကာဘိ၀ံသ ဦးေဆာင္၍ အမရပူရၿမိဳ႕ နယ္ ျပည္သူလူထုႏွင့္ ျပဳျပခင္ဲ့သည္။ေခတ္ကာလ ေရြ႔လ်ားလာသျဖင့္ တံတားႀကီးကို ေအရွ႔ထိပ္၊ ေအနာက္ထိပ္ ျပဳျပတင္ည္ေဆာက္ခဲ့ရသလို ေရလယ္ဇရပ္မ်ားကိုလည္း ျပဳျပတင္ည္ေဆာက္ခဲ့ရသည္။ ဇရပ္ ေလးေဆာမင္ွ တုိမင္်ားပါ ေပါင္းလွ်င္ တုိင္ေပါင္း ၁၀၈၆တုိင္ ရွိသည္။ အခန္းေပါင္း ၄၈၂ခန္း၊ တံတားအရွည္ ၃၉၆၇ေပ၊ တစ္မိုင္၏ ေလးပံုသံုးပံု ရွည္လ်ားေၾကာင္း ေနာက္ဆံုးထုတ္ မႏၲေလးျမိဳ႔ေန သတင္းစာဆရာ နတ္ေမာက္ထြန္းရွိန္ ေရးသားျပဳစုသည့္ “၀င္းေတြႏွင့္ တည္ခဲ့သည့္ မင္းေနျပည္” စာအုပ္၌ ေဖာ္ျပထားသည္။
က်မမွတ္မိေသးပါတယ္။၀ါဆို၊၀ါခါင္လ၊ေရမ်ားၿပည့္လွ ်ံေနတဲ့အခ်ိန္ေပါ့။ ေတာသင္မန္အင္းၾကီးကုိ၊ဟိုး...ခပ ္လွမ္းလွမ္းက ေတာသင္မန္ ေရၿပမင္ွာငွက္ (ေလွ) စီးေနၾက တဲ့သူေတြကို လွမ္းၿမရင္တယ္။ ေတာသင္မန္အင္းေရ တက္စအခ်ိန္တြင္ မယ္ဇယ္ပင္ေအာက္ ေရစပ္နံေဘးတြင္ တစ္ေယာက္တည္း ေအဖာ္မဲ့ကာ လြမ္းေဆြး ေနသူမ်ားလည္းရွိသလို ႏွစ္ေယာက္တြဲ အတူထိုကင္ာ ၾကည္ ႏူးသူမ်ားကုိ လည္းေတြ.ရတတ္ ပါေသးတယ္။
ဒီလိုအခ်ိန္ဆိုရင္ေတာ့ ေတာသင္မန္အင္းမွ ာေရအနည္းငယ္ သာရွိၿပီး ေၿခာက္ေသြ.သြားတဲ့အခ်ိန္ေပါ့။
ေနမင္းၾကီးက ေအနာက္ဘက္ဆီသို႔ ေတရြ႕ေရြ႕ ခရီးႏွင္ေနၿပီး၊ က်ေနလိုေခၚတဲ့ ေေနရာင္ၿပင္းၿပင္းက ေတာသင္မန္အင္းနဲ႕ ဦးပိန္တံတားေပၚကို ထိုးက်ေနတဲ့အခ်ိ န္ေပါ့။ ေနလံုးၾကီးက သူ႔ခႏၶာကိုေယ္ကန ေအရာင္ေတြကို အစြမ္းကုန္ သြန္ခ်ၿပီး ေလာကၾကီးကို ေတန႔တာ ႏွုတ္ဆက္ေေနလၿပီ.။.ဒါ သိပ္လွတဲ့ ေညနဆည္းဆာတစ္ခုေပါ့... ေတာသင္မန္အင္းဌက္စီးရင္းျဖင့္ေလညွင္းလည္းခံတဲ့သ ူေတြ၊ဇရပ္ေလးေတြ မွာ ထုိင္ၿပီး ေလညွခင္ံအပန္းေၿ ဖၾကသည္။ ေန၀ဆင္ည္းဆာ အလွကုိ ခံစားၾက သည္။ တံတား ၾကီးရဲ ရူခင္းေတြကုိေနာက္ခံၿပဳၿပီး၊ဓတ္ပံုရိုက္ၾကတဲ့ မိန္းမလွေလးေတြကုိလည္း လွမ္းၿမရင္တယ္။ ရတနာပံုတကၠသိုလ္ နဲ့ နီးတဲ့အတြက္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္ းသားေကာေမင္လးေတြ ကလည္း ဦးပိန္တံ တားကုိ ေညနတုိင္း နီးပါးသြားၾ ကသည္။ ေကာင္ေလးတစ္ခ်ိဳ .ေကတာ့ ထန္းေတာထဲမွာ ၀ုိင္းဖဲြ႕ၿပီး ထန္းရည္္သာက္ၾေက နၾကၿပီး ေညနဆည္းဆာကုိခံစားေနၾကပါတယ္။ တံတားကုိလမ္းေလွ်ာက္၍ေမာလာလွ်င္ တံတားေအာက္မွေအႀကာ္ဆိုမင္်ားတြင္ရိုးရာ ေကာက္ညွင္းေပါင္း ႏွင့္ ေအႀကာ္စံု၊ငါးေၾကာ္၊ပုဇြန္ေၾကာ္၊ ေၿပာင္းဖူးေက်ာ္ ၊လက္ဖက္သုတ္၊အသုတ္စံု နွင့္ေအဖ်ာ္ ယမကာမ်ားလည္း ေတာသင္မန္အင္းေစာင္း၌ သ္ရပပ္ေသာ စားေသာက္ဆိုင္ ေစသာ ေစ်းဆိုခင္န္း တန္းမ်ား အတည္တက် တည္ေဆာက္ ထားေသာေၾကာင့္ ေကာင္းစြာအပန္းေၿဖႏိုပင္ါတယ္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ၿမန္မာၿပည္သူၿပည္သားမ်ားသာမက၊ႏုိငင္ံျခား ကမၻာလွည့္ခရီးသည္မ်ားပါ ေန႔စဥ္လာေရာက္ ၾကည့္ရႈ၍ စည္ကားလွေသာ အမရပူရ ေခၚေတာင္ၿမိဳ.၏အ ေက်ာ္ၾကားဆံုး ကုန္ထြက္ၿဖစ္ေသာ ျမန္မာတို႔ ၏ ပဲြတက္ပဲြ၀င္ ခ်စ္္စဖြယ္ ပဲြသံုးခ်ိပ္ထမီ ႏွင့္ ဤသို႔ေသာ ေလ့လာစရာမ်ားႏွင့္အတူအပန္းေၿဖ စရာ ေနရာတခုေအႀကာင္း ကုိ မႏၱေလးသူ မႏၱေလးသားမ်ားေအ နႏွင့္လည္း မိမိတို႔၏ ျမိဳ႔မ်ားေအႀကာင္း ပို၍ဂုဏ္ယူနိမင္ ည္ျဖစ္ပါသည္။ မႏၱေလးသို႔ေမရာက္ဘူးသည္႔ မိတ္ေဆြမ်ားအတြက္ မိမိတုိ႔၏နိငင္ံတြင္ ဤသို႔ေသာ ေရွးျမန္မာမ်ား၏ ယၪ္ေက်းမႈ ေအမြႏွစ္မ်ားအား မပ်က္စီးေသးတာျမင္ေတြ႔ေနရပါတယ္။
No comments:
Post a Comment